Teluk Thailand

Kedua-dua Malaysia dan Vietnam mempunyai tuntutan bertindih ke atas dasar laut di Teluk Thailand. dan Pada masa ini tiada perjanjian sempadan antara kedua-dua negara.

Had tuntutan pelantar benua kedua-dua negara tidak bertepatan kerana garis pangkal maritim yang berbeza yang digunakan oleh setiap negara untuk mengira garisan yang sama. Ini telah mengakibatkan kawasan tuntutan bertindih. Had pelantar benua Vietnam telah diisytiharkan pada tahun 1971 oleh kerajaan Vietnam Selatan ketika itu dan merupakan garis jarak yang sama antara tanah besar Malaysia dan Vietnam tanpa mengambil kira pulau luar pesisir. Tuntutan Malaysia dibuat melalui peta laut wilayah dan pelantar benua yang diterbitkan oleh Jabatan Pemetaan dan Ukurnya pada tahun 1979 yang menunjukkan sempadan, yang dilukis sebagai garisan sama jarak antara Pulau Redang, Terengganu, Malaysia dan pantai Vietnam, tanpa menghiraukan pulau-pulau di luar pantainya. [1]

Perhentian timur mana-mana sempadan Malaysia–Vietnam pada masa hadapan nampaknya telah ditubuhkan di perhentian utara sempadan pelantar benua Indonesia–Malaysia tahun 1969 pada titik yang ditetapkan sebagai Titik 20, dengan koordinat 6° 05.8' N 105° 49.2' E. Titik 20 ialah titik yang sama jaraknya dari garis dasar Indonesia, Malaysia dan Vietnam. Walaupun tidak ditentukan oleh mana-mana perjanjian tiga pihak, perjanjian dua hala yang mengawal sempadan maritim Indonesia–Malaysia dan Indonesia–Vietnam serta perjanjian untuk menubuhkan Kawasan Ditentukan pembangunan bersama Malaysia–Vietnam (lihat di bawah) hampir menetapkan Titik 20 sebagai titik tiga bersama untuk tiga negara.

Perhentian barat sempadan Malaysia–Vietnam, yang juga sepatutnya menjadi titik tiga bersama bagi Malaysia, Thailand dan Vietnam, masih belum ditentukan kerana sempadan antara ketiga-tiga negara itu tertakluk kepada pertikaian. Penentuan tripoint memerlukan pertikaian yang melibatkan sempadan Malaysia-Thailand dan Malaysia-Vietnam diselesaikan.

Thailand dan Vietnam telah bersetuju dengan sempadan pelantar benua, [2] dengan "Titik C" sebagai penghentian timur sempadan pelantar benua bersama mereka. Titik ini (dengan koordinat 07° 48' 00" N, 103° 02' 30" E) bertepatan dengan Titik 43 dalam peta 1979 [3] yang dihasilkan oleh Jabatan Pemetaan dan Ukur Malaysia yang menggambarkan tuntutan laut wilayah dan pelantar benua negara. Dalam perspektif Malaysia, Titik 43/Titik C akan menjadi titik tiga yang sama bagi Malaysia, Thailand dan Vietnam, dan dengan itu merupakan perhentian paling barat bagi sempadan bersama Malaysia-Vietnam. Thailand dan Vietnam tidak mengiktiraf kedudukan ini kerana mereka tidak mengiktiraf sempadan pelantar benua Malaysia yang ditegaskan dalam peta 1979.

Kedua-dua negara menandatangani memorandum persefahaman pada Tarikh 5 Jun 1992 [4] untuk membenarkan eksploitasi bersama sumber asli dalam bidang tuntutan bertindih, yang perjanjian itu dipanggil Kawasan Tertakrif. Kawasan ini juga dikenali sebagai Blok PM3 Commercial Arrangement Area atau CAA (lihat di bawah).

Bahagian barat kawasan tuntutan bertindih juga dituntut oleh Thailand dan kawasan itu kini termasuk dalam kawasan pembangunan bersama Malaysia-Thailand . Kawasan Tertakrif yang ditubuhkan di bawah MOU 1992 tidak termasuk kawasan ini. Pada tahun 1999, ketiga-tiga negara pada dasarnya bersetuju untuk sama-sama membangunkan kawasan ini menggunakan prinsip pembangunan bersama. [5]

laut China Selatan

kedua-dua Malaysia dan Vietnam mempunyai tuntutan bertindih di Laut China Selatan melibatkan pelantar benua serta pulau-pulau kumpulan Spratly . juga Kedua-dua Malaysia dan Vietnam adalah dua daripada beberapa negara yang menuntut ke atas pulau dan perairan kawasan itu. Kerana ketidakpastian, tiada perjanjian sempadan maritim wujud untuk kawasan itu.

tuntutan Malaysia

Malaysia menuntut sebahagian daripada Laut China Selatan bersama 11 pulau dan ciri marin lain dalam kumpulan Spratly atas dasar ia berada dalam pelantar benuanya. beberapa negara seperti Brunei, China, Filipina dan Vietnam juga mempunyai tuntutan bertindih ke atas keseluruhan atau sebahagian kawasan yang dituntut oleh Malaysia.

Malaysia kini menduduki satu pulau - Pulau Layang-Layang/Swallow Reef atau Pulau Layang-Layang - lima terumbu dan satu beting. Ia juga mendakwa dua ciri marin yang kini diduduki oleh Vietnam, iaitu Amboyna Cay dan Barque Canada Reef. Amboyna Cay juga dituntut oleh Filipina. Malaysia menuntut Commodore Reef yang diduduki oleh Filipina dan Royal Charlotte Reef yang kini tidak diduduki.

Semua ciri yang dituntut oleh Malaysia juga dituntut oleh Vietnam dan China (serta Taiwan). Lima ciri yang kini diduduki oleh Malaysia dituntut oleh Filipina dan satu dituntut oleh Negara Brunei .

tuntutan Vietnam

Vietnam ada menuntut keseluruhan kumpulan Kepulauan Spratly berdasarkan alasan bersejarah, dan oleh itu, menuntut kesemua 11 pulau dan ciri marin lain yang diduduki serta dituntut oleh Malaysia. Ia kini memiliki enam pulau, 17 terumbu dan tiga tebing dan daripadanya, satu pulau dan terumbu - Amboyna Cay dan Barque Canada Reef/Lizzie Weber Reef - dituntut oleh Malaysia.

Ciri-ciri lain yang dituntut oleh Vietnam kini diduduki oleh China, Filipina dan juga Taiwan.

Untuk butiran pertikaian Kepulauan Spratly, sila lihat halaman Kepulauan Spratly .

Tuntutan lanjutan pelantar benua

Menurut Artikel 76 Konvensyen Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu mengenai Undang-undang Laut, Malaysia dan Vietnam pada Tarikh 6 Mei 2009 bersama-sama menyerahkan kepada Suruhanjaya Had Pentas Benua pemberitahuan mengenai tuntutan lanjutan pelantar benua kedua-dua negara. [6] "Kawasan yang ditentukan" yang dituntut dalam penyerahan bersama meliputi kawasan Laut China Selatan yang terletak di antara had 200 batu nautika kedua-dua negara. Kawasan yang dimaksudkan termasuk sebahagian daripada Kepulauan Spratly dan perairan bersebelahannya.

Penyerahan bersama menyatakan bahawa kawasan itu sudah pun tertakluk kepada tuntutan bertindih, termasuk oleh kedua-dua negara yang mengemukakan. Penyerahan itu tidak mentakrifkan tuntutan lanjutan pelantar benua bagi setiap negara tetapi hanya mentakrifkan kawasan yang dituntut bersama oleh kedua-dua negara. Namun begitu, Perdana Menteri Malaysia Najib Abdul Razak berkata kedua-dua negara telah mencapai persefahaman luas, mengenai pembahagian kawasan yang ditetapkan. [7]

China, yang merupakan salah satu pihak yang menuntut Kepulauan Spratly dan perairan bersebelahannya, telah membuat nota [6] dengan Setiausaha Agung PBB pada Tarikh 7 Mei 2009 membantah penyerahan pelantar benua yang dilanjutkan. Asas bantahan ialah kawasan yang didakwa berada di bawah kedaulatan China. Perdana Menteri Wen Jiabao kemudiannya berkata semua negara yang mempunyai tuntutan wilayah di Laut China Selatan harus mematuhi Deklarasi Kod Tatalaku di Laut China Selatan dengan tegas. [8]

Vietnam membalas nota China pada hari berikutnya, [6] menyatakan dalam nota bahawa ia mempunyai hak undang-undang untuk menuntut kawasan yang ditakrifkan dalam penyerahan bersama. Ia juga mempertikaikan tuntutan China ke atas kawasan itu. Malaysia juga membalas dengan nota [6] yang menegaskan hak undang-undangnya untuk menuntut kawasan itu dan menyatakan bahawa ia mengiktiraf tuntutan bertindih oleh pelbagai negara ke atas kawasan itu. Semasa lawatan negara ke China pada Jun, perdana menteri Malaysia Najib Abdul Razak berkata China dan Malaysia telah mencapai persefahaman dan bersetuju untuk meneruskan rundingan mengenai berhubung semua pertikaian wilayah. [9]

Satu lagi bantahan terhadap penyerahan bersama Malaysia–Vietnam telah diterima daripada Filipina pada Tarikh 4 Ogos 2009. [6] Nota itu berkata kawasan yang ditentukan itu tertakluk kepada tuntutan oleh Filipina serta tertakluk kepada pertikaian wilayah ke atas "beberapa pulau di kawasan itu termasuk Borneo Utara ." Dalam jawapannya pada 18 Ogos 2009, Vietnam menyatakan hak undang-undangnya untuk mengemukakan hujahan itu dan menegaskan semula "kedaulatan yang tidak dapat dipertikaikan" ke atas Kepulauan Spratly dan Paracel. [6] Jawapan Malaysia pada Tarikh 21 Ogos 2009 juga menyatakan hak undang-undangnya untuk mengemukakan hujahan itu dan berkata terdapat pelawaan lebih awal kepada Filipina untuk menyertai penyerahan bersama yang akhirnya ditolak. Malaysia juga menolak penegasan tuntutan kedaulatan Filipina ke atas Borneo Utara, menunjuk kepada penghakiman berasingan Hakim Ad Hoc Franck dalam Kes Sipadan dan Ligitan Mahkamah Keadilan Antarabangsa. [6]

Pembentangan penyerahan telah dibuat kepada Suruhanjaya pada Tarikh 27 Ogos 2009 semasa sesi ke-24nya. Suruhanjaya memutuskan untuk menangguhkan sebarang pertimbangan ke atas penyerahan ke tarikh yang akan datang. [10]